Tegengif

Iedereen kent Elke Vanelderen van op de tv.  Maar veel minder als auteur van het boek “Tegengif”.  Dat boek gaat over zo veel mogelijk chemische stoffen in ons leven te vermijden.  Geen gemakkelijke opdracht met de E-nummers in de voeding, plastic spullen die we dagelijks gebruiken, korte levensduur van elektronica, … Maar zij doet haar best, en ik ook.

Het is geen verhalend boek, maar een naslagwerk over schadelijke en chemische stoffen in ons dagelijkse leven.  Alles is per hoofdstuk ingedeeld zoals voeding, speelgoed, zelf was- en poetsproducten maken, …  Zo rangschikt zij alle onderwerpen bij elkaar, en er is ook een verklarend woordenlijst voor het gebruik van vakjargon.  Dat maakt het vlot leesbaar voor iedereen, omdat het taalgebruik voor iedereen toegankelijk is en ook moeilijke termen per hoofdstuk kan opzoeken.

Bij de scrubs voor het lichaam en de was- en poetsproducten, is stap voor stap ook duidelijk uitgelegd, van hoe je het moet doen.  Ondanks dat er geen tekeningen en foto’s bij staan, maar ik heb het nog niet uitgetest.

Ik ben positief over dit boek, en ik wil het maken van scrubs en was- en poetsproducten ook eens uittesten.  Maar of dat ik zal slagen, is een andere vraag.  Er staat er niet in waar je marseillezeep, baking soda, … kan kopen, om die producten te maken.  Dat mis ik, want ik ken geen enkele winkel waar dat tegenwoordig te koop is, maar ik zoek ernaar.  Ook mijn kennis van chemie, is nul.

Alles start opnieuw op …

Ondertussen zijn wij vandaag 10 september.  De scholen openden vorige week de deuren.  Bij het verenigingsleven, TKO (tweedekansonderwijs) hobby’s, CVO’s (volwassenonderwijs), DKO’s (deeltijds onderwijs) zijn ook gestart, of beginnen er zo aan.

In het CVO kan je van alles volgen: digitale fotografie, informatica, koken, naaien, vreemde talen …

Het DKO wordt academie in de volkswond genoemd, en daar kan men dans, woord, muziek en beeldende kunst volgen.

In veel steden en gemeenten zijn er CVO’s en DKO’s waar je lessen kan volgen.  Ik doe daar ook aan mee.  In het DKO doe ik toegepaste grafiek.  In het CVO Zweeds en fotografie.

Het zijn wel dure hobby’s, maar wel goedkoper dan organisaties in de privésector zoals Wisper, Bazarts, culturele centra, Vormingplus, …  Omdat de overheid zorgt voor betaalbare prijzen, maar het nadeel is dat er voldoende deelnemers in een klas moeten zitten, om te laten doorgaan.  Als er te weinig deelnemers zijn, krijg je je geld terug ofwel kan je een ander moment van de gekozen les volgen ofwel iets anders doen.

Maar gelukkig heb ik door mijn beperking, op het inschrijvingsgeld: sociaal tarief.  Voor benodigdheden zoals boeken en ander materiaal is dat niet het geval.  Veel mensen met een beperking die les volgen in een CVO of een DKO weten niets af, van het recht op sociaal tarief.  Het staat in een achterhoekje van de website, als je er recht op hebt en wat je daarvoor moet doen.  Dat is onduidelijke informatie, maar ik maak het duidelijker.

Hieronder zie je een voorbeeld van zo’n papier, waarvan je een kopie aan het secretariaat moet tonen om die korting te krijgen.  Dit is mijn papier, maar de gevoelige (persoonlijke) gegevens veegde ik weg, omwille van privacyredenen.  Toch heb ik enkele dingen, met woorden verduidelijkt, wat daar normaal op zo’n standaardpapier moet opstaan.  Zo is het duidelijk voor iedereen, zonder de gevoeligheden te weten komen.

CEALfestival: vervolg

Hier zijn nog foto’s te zien van het CEALfestival, met wat uitleg:

Parckfarm in Brussel

eigenaar van Parckfarm

deelnemers van CEALfestival

Foto’s van de gidsuitleg over Parckfarm in Brussel.  Bewoners die voor hun zelfvoorzienende gemeenschappelijke tuin, in een park verantwoordelijk zijn.

 

peren cake

citroen cake

Als opening: veganistisch diner @ Parckfarm

 

 

De sprekers aan het werk.

CEALfestival in Brussel

Vorig weekend vond het CEALfestival in Brussel plaats.  CEAL is de afkorting van  Community-based Entrepreneurship Action Learning en mensen van verschillende landen van de wereld komen erop af, om hun projecten te voorstellen en ook om te feesten.

Ik was daar aanwezig als fotografe voor Act4Change, die dat mee hielp organiseren.  Act4Change is een organisatie, die duurzaam en ecologisch leven promoot.  Maar ik ook de vormingen mee kunnen volgen, en mee gefeest.

Hieronder zien jullie portretten (door me gemaakt) van de deelnemers: